5199 Sayılı Kanunun adının “Hayvan Hakları Kanunu” olarak değiştirilmesi son derece yerindedir. Koruma kavramı “hak” tanımlamasının doğal sonucu olarak zaten vardır. Hayvanların sınıflama ve tanımları, onları kendi doğalarına uygun koşullarda yaşatabilmek için yararlı olacaktır. Ancak çok fazla sınıflama ve tanımlamanın da karmaşaya yol açmasından endişe duyarız. Mevcut durum üzerinden bakarsak “kısırlaştırma” yapılması elzemdir, ancak bunun sürekli bir tavra dönüşerek hayvan soykırımına kadar varmasının bir noktada önüne geçilmesi gereklidir. Hayvanların coğrafi dağılım ve sahiplenilme durumlarının tespiti için sayım yapılması bu kapsamdaki diğer tüm çalışmalar açısından da önemli veri olacaktır. Yakalanmadan, tam anlamıyla iyileşme sürecine kadar incelikle hazırlık yapılması ve gönüllülerin de bu süreçte aktif olarak bulunmasıyla gerçekleştirilebilir. Belediyeler için yapılacak bu bütçe düzenlemesi ve Tarım Orman Bakanlığınca yerel yönetimlere destek kapsamının genişletilmesi doğru bir uygulamadır. Yerel yönetimler hayvanlarla ilgili tüm çalışmalarında şeffaf olmalı ve kesinlikle planlamaları hayvan hakları lehinde olmalıdır. Mobil kısırlaştırma tamamen her şekliyle ortadan kaldırılmalı, hayvanla aynı cümle içinde bile kullanılmamalıdır. Bu ihlaller (ve tanımlanmamış olası ihlaller) için en üst sınırdan cezalandırmalar yasalaşmalıdır. Bu vakaların tamamına hayvan koruma ile ilgili tüm kuruluş ve STK lar koşulsuz olarak müdahil olabilmelidir. “Hayvan” ihlalin öznesidir ve sahipli olup olmamasından bağımsız olarak hakkı ihlal edilmiştir. Bu ayrım insan davaları açısından sürebilir, hayvan hakkı ihlallerinde tamamen ortadan kaldırılmalıdır.
